In mijn jaren als animatrice heb ik ook een seizoen op Les Clorinthes mogen draaien. En wat voor een seizoen! De camping is wat aan de kleine kant, waardoor je al snel wat dichter naar elkaar toe groeit. Hoewel ik in mijn eentje op deze camping sliep, heb ik me nooit alleen gevoeld. Door de gezellige inrichting op de camping heb je namelijk snel aanspraak van anderen.
Animatie op les Clorinthes
In mijn taak als animatrice stond ik iedere ochtend en middag klaar voor de kids op de camping. ’s ochtends lekker knutselen in de miniclub en ’s middags was het tijd voor spelletjes! Hoewel er een overdekte miniclub aanwezig is op de camping, hield ik de activiteiten toch lekker vaak buiten, omdat het zulk lekker weer was. Zo maakten we onder de schaduw van het afdak de mooiste vliegers, lampionnen en andere werkstukken.
Naast de miniclub werden er ook diverse sporttoernooien georganiseerd. Zo gingen we regelmatig met de kids aan de hand richting het nabijgelegen voetbalveld voor een spannend voetbaltoernooi. Maar een van de leukste dingen van de week was toch wel het slipper schieten op de camping.’s Avonds werden er op het terras, in de open lucht, gedurende de week verschillende activiteiten georganiseerd. Denk aan een clown of een goochelaar waar de kids met open mond van genieten.
Schitterende zomer
Als ik terugdenk aan Les Clorinthes word ik oprecht gelukkig. Iedere zondagochtend stond ik achter de balie de bestelde broodjes uit te delen. Op een ochtend was er een Nederlands jongetje dat enthousiast tegen mij zei: “Wat fijn! Dan kan ik iedere ochtend zelf de broodjes halen!” Ik kon het niet over mijn hart verkrijgen hem teleur te stellen met het feit dat ik dit slechts op zondag deed, dus ik haalde hem iedere ochtend bij zijn tent op om samen de broodjes te halen. Dan had ik daarna ruim de tijd om de tafels van de miniclub naar buiten te tillen.
De allerbeste herinnering is toch wel de minidisco op deze camping. Een keer in de week, voorafgaand aan de grote disco, werd deze georganiseerd. Omdat ik een tafel op mijn voet had laten vallen, was ik lichtelijk gehandicapt. Toch kon ik het niet laten om zelf deze minidisco te doen. Hoe leuk is het dan om te zien dat al die kindjes precies dat doen wat jij ook doet: alle dansjes en pasjes al hinkelend uitvoeren.
In de omgeving
In mijn vrije dagen trok ik er het liefst op uit. Hoewel ik geen auto had, hoefde ik eigenlijk ook niet voorbij Crest om mij te vermaken. In het dorpje kon ik boodschappen doen, of gezellig naar de markt die iedere zaterdagochtend werd gehouden. Daarnaast slenterde ik sowieso graag door de smalle en steile straatjes langs de schitterende gebouwen. Een enkele keer liep ik door naar de oude toren in Crest, typerend “La Tour” genoemd. Binnen is een waar middeleeuws museum dat je alles leert over verdedigingswerken uit die tijd. Eenmaal boven geniet je van een schitterend uitzicht. Al met al een plek waar ik graag nog weer naar terug zou willen.
